توضیحات آگهی
یکی از مسیرهای بسیار حیاتی جهت اطمینان از سلامت انسانها، خوراک دام و طیور سالم است. لذا تامین پروتئینهای لازم در خوراک انسان، به طور غیر ستقیم وابسته به کیفیت خوراک دام است.
تغذیه مهمترین عامل موفقیت در دامپروری است. در صورتیکه حیوان به خوبی تغذیه شود می تواند در شرایط ایده آل خود باشد. “تغذیه خوب” به معنای “تغذیه زیاد” نیست. حیوان که به خوبی تغذیه می شود، فقط به اندازه کافی (و نه بیشتر) غذاهای صحیح داده می شود تا بتواند پتانسیل تولیدش را تحقق بخشد.
تغذیه بیش از حد می تواند غیر اقتصادی باشد و منجر به مشکلات بهداشتی دام شود. دامپرور موفق کسی است که دام را در سطح مطلوب تغذیه کند. به عبارت دیگر، تنها به اندازه کافی (و نه بیشتر) تغذیه می کند که برای تولید مطلوب نیاز است.
رسیدن به شرایط خوراک دام بهینه به حد بالایی از مهارت، دانش و تمرین نیاز دارد. اولین قدم این است که درک خوبی از انواع مختلفی از مواد غذایی که می توانند دام را پرورش دهند داشته باشیم.
مرحله دوم این است که بدانیم که چگونه غذاهای مختلف را می توان با هم ترکیب کرد تا جیره های متعادل برای حیوانات را تشکیل شود.
منشاء بخش عمده خوراک های مورد استفاده در پرورش دام گیاهی می باشند. گیاهان با استفاده از انرژی خورشید و فتوسنتز قادر به ساختن مواد مغذی مورد نیاز خود هستند و مواد مغذی تولید شده را در جهت ایجاد اندام های گیاهی و به منظور تولید مثل جهت تولید دانه ها استفاده می نمایند. این مواد مغذی ذخیره شده دربافت های گیاهی، مورد استفاده دام قرارمی گیرد.
واحد نهاده های دامی کنسانتره نوید رویش، آماده تحویل محصولات زیر با قیمت و کیفیت رقابتی می باشد:
دانه ذرت
دانه سویا
جو
گندم
کنجاله سویا
سبوس گندم
گلوتن ذرت
آرد دامی
پوسته جی پلاس (پوسته ذرت غنی شده)
جوش شیرین
ذرت
ذرت یکى از متداول‌ترین دانه‌هاى تیره غلات است که به میزان وسیع در تغذیه دام و طیور و ماهى در ایران و سایر کشورهاى جهان به مصرف مى‌رسد. میزان انرژى ذرت از گندم زیادتر و فیبر آن کمتر است ولى از نظر مقدار پروتئین و کلسیم و فسفر فقیرتر از دانه‌هاى دیگر است. میزان اسیدآمینه نوع لیزین و تریپتوفان آن نیز کم است، از این‌رو باید با منابع پروتئینى که از نظر این اسیدآمینه‌ها مناسب هستند توأم شود. ذرت داراى انواع مختلف مانند ذرت زرد، ذرت بنفش، ذرت سفید و ذرت دندان اسبى و ذرت نوک تیز مى‌باشد. اغلب در تغذیه حیوانات و طیور از ذرت زرد استفاده مى‌شود. در ۱۰۰ گرم دانه ذرت خام مواد زیر موجود است : انرژی:۳۵۰ کالری/ آب:۱۳ گرم/ پروتئین:۹ گرم/ چربی:۴ گرم/ مواد نشاسته ای:۷۲ گرم/ کلسیم:۲۲ میلی گرم سدیم:۱ میلی گرم /پتاسیم:۲۸۵ میلی گرم/ فسفر:۲۶۵ میلی گرم/ آهن:۲ میلی گرم/ ویتامین آ:۴۹۰ واحد/ ویتامین ب۱ : 4/. میلی گرم/ ویتامین ب۲: 12/. میلی گرم /ویتامین ب۳ :۲/۲ میلی گرم/ ارسنیک:۳۰ میلی گرم ذرت یک منبع غنی از ویتامین B1 است که در سوخت و ساز کربوهیدرات‌ها استفاده می‌شود، سرشار از ویتامین 5B است که به فعالیت‌های فیزیولوژیکی در بدن کمک می‌کند، حاوی فولیت است که در تولید سلول های جدید نقش قابل ملاحظه‌ای دارد حاوی مقادیر قابل توجهی ویتامین C است که برای مقابله با بیماری ها مفید است.
گندم
این دانه معمولاً براى تغذیه انسان کشت مى‌شود و اغلب قیمت آن نسبت به سایر غلات گران‌تر است. دانه گندم یکى از غلات خوب انرژى‌زا است. در عین حال به‌علت دارا بودن گلوتن، حاوى مقدار قابل توجهى مواد ازته نیز مى‌باشد و به‌علاوه میزان فیبر آن کم است. با توأم کردن گندم و ذرت با دانه‌هاى دیگر مى‌توان فرمول مناسبى را در کنسانتره‌هاى غذائى دام و طیور و ماهى تهیه نمود. با توجه به کمبود گندم تولید در ایران و واردات مقادیر قابل توجهى از آن از خارج، استفاده از گندم در جیره‌هاى غذائى طیور کمتر توصیه مى‌شود. استثنائاً مى‌توان از گندم‌هائى که قابلیت تبدیل به آرد نانوائى را ندارند و قابل مصرف براى تغذیه انسان نیستند و همچنین از ضایعات غیرقابل استفاده سیلوها براى تغذیه طیور استفاده نمود.
جو
معمولاً از دانه‌هاى جو همراه با ذرت در فرمول‌هاى متراکم غذائى طیور استفاده مى‌شود تا کمبود مواد ازته آن را جبران کند. ماده سلولزى جو زیادتر از گندم و ذرت است و اغلب از آن در تغذیه دام استفاده مى‌شود، میزان ویتامین A آن کم است از این‌رو در جیره‌هائى که از جو استفاده مى‌شود، باید به‌وسیله مکمل‌هاى ویتامینى یا موادى مانند پودر یونجه یا علف سبز تقویت گردد.
سویا
یکی از بقولات است. نیام و دانه آن (لوبیا) غذای میلیون‌ها نفر را فراهم می‌کنند و در تهیه مواد شیمیایی نقش عمده دارند. سویا احتمالاً حاصل اهلی‌سازی گیاهی وحشی در شرق آسیا است.
روغن استخراج شده از دانه‌های سویا یکی از مهمترین انواع روغنها است. این روغن حاوی اسید لینولئیک بسیار بالایی است و به همین دلیل از آن نمی‌توان برای تهیه روغن سرخ کردنی استفاده کرد. دانه سویا از لحاظ اسید آمینه میتونین نسبت به کنجد فقیر است اما از لحاظ اسید آمینه لیزین در سطح بالایی قرار دارد سویا بیش از سایر دانه‌ها به پروتئین حیوانی شباهت دارد. روغن سویا ۴۹ درصد لینولئیک اسید و ۲۵ درصد اسیداولئیک دارد. میزان پروتئین دانه سویا بسیار بیشتر از سایر دانه‌های روغنی است.
ارقام زیر نشان دهنده تفاوت عمده سویا با سایر دانه‌های روغنی به لحاظ میزان روغن و پروتئین است. میزان پروتئین سویا۳۰-۵۰ درصد، کلزا۱۸-۲۵ درصد، آفتابگردان ۱۵-۲۵ درصد، گلرنگ ۱۵-۲۵ درصد، کنجد ۱۹-۲۵ درصد، بادام زمینی ۲۵-۳۵ درصد می‌باشد .میزان روغن در سویا۱۸-۲۵ درصد، کلزا۴۰-۵۰ درصد، آفتابگردان۲۵-۵۰ درصد، گلرنگ۴۰-۵۰ درصد، کنجد۲۵-۴۵ درصد، بادام زمینی۴۵-۶۵ درصد می‌باشد.
همان طور که ملاحظه می‌شود میزان پروتئین سویا دو برابر سایر دانه‌های روغنی است و البته درصد روغن آن نیز از سایر دانه‌های روغنی رایج کمتر است. وجود پروتئین زیاد سبب شده است که کنجاله روغن کشیده شده آن برای تغذیه انسان بسیار مناسب باشد.
کنجاله سویا از دانه سویا پس از روغن‌گیرى به‌دست مى‌آید و یکى از بهترین و متداول‌ترین منابع تأمین پروتئین گیاهى در جیره‌هاى غذائى مى‌باشد که علاوه بر پروتئین کافى داراى مقادیر لازم اسیدآمینه‌هاى ضرورى و ویتامین‌هاى دسته B مى‌باشد. کنجاله سویا داراى مقادیر لازم اسیدآمینه‌هاى نوع لیزین و متیونین و سیستین مى‌باشد. توأم کردن این کنجاله با پودر ماهی، ترکیب بسیار مناسبى را از نظر تأمین اسیدآمینه‌هاى ضرورى در جیره‌هاى غذائى طیور تشکیل مى‌دهد، از این‌رو در اغلب کشورها به‌عنوان یکى از مواد اولیه اصلى در جیره‌هاى غذائى به‌کار برده مى‌شود.
در ایران مقدارى از این کنجاله تولید و مقدارى نیز از خارج وارد مى‌گردد. کنجاله آفتابگردان از دانه‌هاى آفتابگردان پوست کنده پس از روغن‌کشى به‌دست مى‌آید. در برخی کشورهای حوزه CIS و کشورهاى اروپاى شرقى به مقدار وسیع تولید و در جیره‌هاى غذائى دام و طیور و ماهى مورد استفاده قرار مى‌گیرد. ترکیب شیمیائى کنجاله آفتابگردان به قرار زیر مى‌باشد (بسته به‌نوع دانه و نحوه تهیه):
۱. رطوبت ۵/۷-۸/۱۳ درصد
۲. مواد پروتئینى ۳۰-۵۳ درصد
۳. چربى ۸/۰-۱۳ درصد
۴. سلولز ۷-۱۵ درصد
۵. خاکستر ۳/۴-۷/۷ درصد
۶. عصاره غیرازته ۲۰-۳۰ درصد
۷. فسفر ۰۴/۰ درصد
۸. کلسیم ۴۳/۰ درصد
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.